Hayatımın hikayesi başlıyor

Ayın kaçı olduğunu bilmiyorum. Nisan ayına yaklaşmış olabiliriz. Yaklaşık 11 gün oldu hastahaneden çıkalı. Doktorlar evde kalıp güçlenmemi istedi. En çok uyuyarak zaman geçiriyorum. Aslında depresyondaymışım gibi hislerle doluydum. Yalnız bırakıldığım bir dönemde, sırtımı dönüp gitmek hiç aklıma gelmemişti. Ama şimdi neredeyse bundan oldukça eminim. Ait olmadığım bir yer tarafından aranmıyor ve özlenmiyor olmak can yakıcıydı. Birde karımdan ayrılmak. Ayrılmak hissi de acılarla dolu. Yaşamak için yeni heyecanlar ve yeni sevgiler arayışındayım. Gözlerimi geçmişten çekiyor, geleceğe dikiyorum. Umarım size bir gün bu bütün hikayeyi anlatabilirim.