Evrenin Eş zamanlılık anlayışı

10 Nisan 2020-Bahçeşehir!!!

Hastahaneden çıkalı neredeyse 1 ay olacak. Zannediyorum Mart ayının 12 sinde çıkmışımdır.Bu bir anlamda tedavim biteli 1ay oluyor demek. Yutkunurken boğazımda halen az da olsa bir acı hissi duyuyorum. Ağız yaralarım yada dil yaramsa devam ediyor. Dişlerim damağımın içine girmiş, geçen gün aynada farkettim. Tedavi olduğum tarafın dişlerini pek kullanmıyorum. Hem dilim, hem yutağım hem damağım. Zannediyorum o kısmın iyileşmesi için de 1 ay kadar zamana ihtiyacım olacak. Henüz tatlı tadını alamıyorum. Ama sanki dün yaptığım pilava koyduğum yoğun tuz sebebiyle , azda olsa tuz tadı alabildim, Kilo de aldım bu bir ayda. yaklaşık 2 kg, 15 kg vermiştim. 79 kgdan 64 kg kadar gerilemiştim. Şimdi 66 geliyorum.

Boğazım bu bir ayda bir hayli toparladı. Ağzım kapalı olduğu zamanlarda ağız içi nemliliğim dilimin ıslak kalmasını sağlayabiliyor. Genelde geceleri tedavi olmadığım kısmın üzerine yatıyorum. Tedavi olduğum kısmın Üzerine ise 1-2 gündür yatmaya başladım. Yinede kabuslar görmeme yetiyor. Birde genzim kapanıyor. Hala bazan sol burun deliğim kapanıyor. Akıyor. Acı tadını alıyorum sanki. Sevmiyorum ama. Çok su içiyorum. Günde 1 defa protein ağırlıklı besleniyorum. Mama içiyorum. Mama içmeyi seviyorum. Günde 2- 3 mama içiyorum. kilo almam gerekiyor ama kg almaktan hoşlanmıyorum. Daha yeni yeni ev işleri yapmaya başladım. Yatağımin örtülerini değiştirdim. Yerleri sildim. 3 tavuk but u ve 1 çorba kasesinde sebzeli pilav yedim. Erken yatmaya yada en azından 12 den önce ya tmaya çalışıyorum. akşam 8'den sonra bir şey yemiyorum. Ama 8'e kadar ağzım pek boş durmuyor. Genellikle çerez en çokta kabuklu çerez tüketiyorum. Tedaviden 30 gün sonra ilaç yardımıyla dışkılayabildim. çok zor oldu. Ama daha zorlarını görmüştüm kemoterapi zamanlarımda. Brokoli sindirim sistemini yada bağırsakları çok iyi çalıştırıyor, ilaca gerek kalmıyor, ilaç olarak duphelac kullanmıştım.

Sabahları 7 gibi uyanıyorum-Seviyorum erkarı uyanmayı. 1 ay olduevdeyim işte. Şansım o ki ülkede de hatta dünyada da corona virüs diye bir hastalıkla aynı zamanda evlere girdik. Herkes zorunlu karantina da. Bense zaten evde dinlenmek zorundaydım. Çok güç kaybetmiştim. Kilo kaybetmekle güç kaybetmek ayrı şeylermiş. Yemek yemek, enerji toplamak, iki büklüm bir vaziyetten dik durmaya doğru gidilen bir iyileşme. Belki hızla kg almıyorsun ama kendini her geçen gün daha iyi hissediyorsun. Evet şimdilik dilim pek tat almıyor. ve halen bir şeyler yerken ve icerken biraz acı duyuyorum. O acıya rağmen yiyorum. Bir gün bu acının dineceğini umuyor, bekliyorum. Her yeni gün, yeni bir umut. Tedavi bitiminden sonraki 1ay'ı yazdım. Önümüzdeki günleri de anlatmaya devam edeceğim.

Sevgiyle